Dzieci w wirtualnej sieci.pdf

Nastolatki w wirtualnym tunelu.pdf

Jak poprawić kontakt z dzieckiem.pdf

Dopalacze - gdzie szukać informacji.pdf

ALFABET PORAD PEDAGOGA SZKOLNEGO

Akceptuj dziecko takim jakie jest…

Bądź dla niego oparciem…

Chwal, nawet za drobiazgi…

Dotrzymuj obietnic – nie składaj obietnic, których nie możesz dotrzymać…

Egzekwuj obowiązki i prawa…

Formułuj precyzyjnie wymagania…

Gospodaruj właściwie jego czasem, zwłaszcza wolnym…

Hamuj dyskretnie niewłaściwe zachowania…

Interesuj się jego osobą i tym co go dotyczy…

Jednocz jego rozum, ciało i umysł…

Kieruj jego wszechstronnym rozwojem…

Licz się z jego zdaniem…

Łagodź stresy i zmartwienia…

Miej duże pokłady cierpliwości…

Nie okłamuj i nie oszukuj…

Okazuj mu swoje zaufanie…

Pokazuj, że też możesz się pomylić i popełnić błąd…

Rozwijaj jego samodzielność…

Słuchaj uważnie tego co mówi…

Troszcz się o dziecko – to przecież największy skarb…

Ukazuj mu piękno i wartość życia…

Wierz w jego możliwości…

Y(niewiadoma???) bądź na nią zawsze przygotowany…

Zachęcaj, mobilizuj, wspieraj własnym przykładem…                                                                   

WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW

…to powinno niepokoić!!!

A MOŻE TAK???

…jest wiele sposobów na spędzanie czasu wolnego…

Uczmy dzieci jak wykorzystać go mądrze…

LEPSZY PRZYKŁAD NIŻ WYKŁAD!!!

Prośba dziecka

autor: Janusz Korczak

Znany polski lekarz, pedagog, pisarz, publicysta, działacz społeczny.  Prekursor działań na rzecz praw dziecka i całkowitego równouprawnienia dziecka.

• Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
• Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia bezpieczeństwa.
• Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
• Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
• Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
• Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
• Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
• Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga.
• Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
• Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.
• Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
• Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To, dlatego nie zawsze się rozumiemy.
• Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
• Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
• Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
• Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są..
• Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
• Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
• Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
• Nie bój się miłości. Nigdy.